• ព្រះរាជក្រមប្រកាសឱ្យប្រើរដ្ឋធម្មនុញ្ញ

• បុព្វកថា

• ជំពូកទី ១  អំពី អធិបតេយ្យ

• ជំពូកទី ២  អំពី ព្រះមហាក្សត្រ

• ជំពូកទី ៣  អំពី សិទ្ធិ និងករណីយកិច្ចរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ

• ជំពូកទី ៤  អំពី របបនយោបាយ

• ជំពូក ទី ៥  អំពី សេដ្ឋកិច្ច

• ជំពូក ទី ៦  អំពី អប់រំ វប្បធម៌ និងសង្គមកិច្ច

• ជំពូកទី ៧  អំពី រដ្ឋសភា

• ជំពូកទី ៨ ថ្មី  អំពីព្រឹទ្ធសភា

• ជំពូកទី ៩ ថ្មី  អំពីសមាជរដ្ឋសភានិងព្រឹទ្ធសភា

• ជំពូកទី ១០ ថ្មី  អំពី​រាជរដ្ឋាភិបាល

• ជំពូកទី ១១ ថ្មី  អំពីអំណាចតុលាការ

• ជំពូកទី ១២ ថ្មី  អំពីក្រុមប្រឹក្សាធម្មនុញ្ញ

• ជំពូកទី ១៣ ថ្មី  អំពីការគ្រប់គ្រងរដ្ឋបាល

• ជំពូកទី ១៤ ថ្មី  អំពីសមាជជាតិ

• ជំពូកទី ១៥ ថ្មី(ពីរ)  អំពីអង្គការរៀបចំការបោះឆ្នោត

• ជំពូកទី ១៦ ថ្មី (ពីរ)  អំពីអានុភាព ការសើរើ និងវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញ

• ជំពូកទី ១៧ ថ្មី  អំពីអន្តរប្បញ្ញត្តិ

• ឧបសម្ព័ន្ធទី ១  ទង់ជាតិ

• ឧបសម្ព័ន្ធ ទី​ ២  ភ្លេងជាតិ នគររាជ

• ឧបសម្ព័ន្ធទី ៣  សញ្ញាជាតិ

• ឧបសម្ព័ន្ធ ទី ៤  សច្ចាប្រណិធាននៃព្រះមហាក្សត្រ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា

• ឧបសម្ព័ន្ធ ៥  សច្ចាប្រណិធានសម្រាប់ប្រធាន អនុប្រធាន និង សមាជិករដ្ឋសភា

• ឧបសម្ព័ន្ធ ៦  សច្ចាប្រណិធានសម្រាប់នាយករដ្ឋមន្រ្តី និងសមាជិករាជរដ្ឋាភិបាល

• ឧបសម្ព័ន្ធទី ៧  សច្ចាប្រណិធានសម្រាប់ប្រធាន អនុប្រធាន និង សមាជិកព្រឹទ្ធសភា

• គណៈកម្មការអចិន្រ្តៃយ៍រៀបរៀងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ

• ច្បាប់ធម្មនុញ្ញបន្ថែមសំដៅធានានូវដំណើរការជាប្រក្រតីនៃស្ថាប័នជាតិ

មាត្រាទាំងឡាយដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្ម

កំណត់សម្គាល់
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី១
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី២
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី៣
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី៤
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី៥
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី៦
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី៧
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី៨
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី៩
មាត្រាដែលត្រូវបានធ្វើវិសោធនកម្មលើកទី១០

ប្រមូលផ្ដុំវិសោធនកម្មតាមមាត្រា

វិសោធនកម្មច្បាប់ធម្មនុញ្ញបន្ថែមសំដៅធានានូវដំណើរការជាប្រក្រតីនៃសា្ថប័នជាតិ
វិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញ

• មាត្រា ៦៥.-
•         រដ្ឋត្រូវការពារ និងលើកស្ទួយសិទ្ធិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ក្នុងការទទួលការអប់រំប្រកបដោយគុណភាពនៅគ្រប់កំរិត និងត្រូវចាត់វិធានការគ្រប់បែបយ៉ាងជាជំហានៗ ដើម្បីឲ្យការអប់រំនេះបានទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់រូប ។

•         រដ្ឋយកចិត្តទុកដាក់ដល់វិស័យអប់រំកាយនិងកីឡា ដែលជាសុខុមាលភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់រូប ។

• មាត្រា ៦៦.-
•         រដ្ឋកសាងប្រព័ន្ធអប់រំមួយពេញលេញនិងឯកភាព នៅទូទាំងប្រទេសដែលធានាឲ្យបាននូវគោលការណ៍សេរីភាពខាងសិក្សាធិការនិងគោលការណ៍សមភាពក្នុងការអប់រំ ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់រូបមានភ័ព្វសំណាងគ្រប់គ្រាន់ ស្មើគ្នាក្នុងការកសាងជីវិត ។

• មាត្រា ៦៧.-
•         រដ្ឋអនុវត្តកម្មវិធីសិក្សា និងគោលការណ៍គរុកោសល្យទំនើប រាប់បញ្ចូលទាំងបច្ចេកវិទ្យា និងភាសាបរទេស ។

•         រដ្ឋគ្រប់គ្រងគ្រឹះស្ថានសិក្សា និងថ្នាក់សិក្សាសាធារណៈនិងឯកជននៅគ្រប់ភូមិសិក្សា ។

• មាត្រា ៦៨.-
•         រដ្ឋផ្តល់កិច្ចការអប់រំផ្នែកបឋម និងមធ្យមសិក្សានៅសាលារៀនសាធារណៈ សំរាប់ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់រូបដោយឥតបង់ថ្លៃ ។

•         ប្រជាពលរដ្ឋ ត្រូវបានទទួលការអប់រំយ៉ាងតិចប្រាំបួនឆ្នាំ ។

•         រដ្ឋជួយផ្សព្វផ្សាយនិងលើកតំកើងសាលាបាលីនិងពុទ្ធិកសិក្សា។

• មាត្រា ៦៩.-
•         រដ្ឋមានកាតព្វកិច្ចថែរក្សា និងពង្រីកវប្បធម៌ជាតិ ។

•         រដ្ឋមានកាតព្វកិច្ចការពារ និងពង្រីកភាសាខ្មែរឲ្យសមស្របនឹងសេចក្តីត្រូវការ ។

•         រដ្ឋមានកាតព្វកិច្ចថែរក្សានិងការពារ ប្រាសាទបុរាណវត្ថុសិល្បៈបុរាណ និងកែលំអរមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្រ្តឡើងវិញ ។

• មាត្រា ៧០.-
•         បទល្មើសទាំងឡាយដែលប៉ះពាល់ ឬទាក់ទងនឹងបេតិកភ័ណ្ឌ វប្បធម៌ និងបេតិកភ័ណ្ឌសិល្បៈ ត្រូវផ្តន្ទាទោសជាទម្ងន់ ។

• មាត្រា ៧១.-
•         បរិវេណបេតិកភ័ណ្ឌជាតិក៏ដូចជាបេតិកភ័ណ្ឌដែលបានបញ្ចូលជាបេតិកភ័ណ្ឌពិភពលោក ត្រូវទុកជាតំបន់អព្យាក្រឹត ដែលមិនឲ្យមានសកម្មភាពយោធា ។

• មាត្រា ៧២.-
•         សុខភាពរបស់ប្រជារាស្រ្តត្រូវបានធានា ។ រដ្ឋយកចិត្តទុកដាក់ដល់ការការពារជម្ងឺនិងព្យាបាលជម្ងឺ ។ ប្រជារាស្រ្តក្រីក្រត្រូវបានទទួលការពិនិត្យរោគដោយឥតបង់ថ្លៃនៅតាមមន្ទីរពេទ្យ គិលានដ្ឋាន និងមន្ទីរសម្ភពសាធារណៈ ។

•         រដ្ឋរៀបចំឲ្យមានគិលានដ្ឋាន និងមន្ទីរសម្ភពដល់ជនបទ ។

• មាត្រា ៧៣.-
•         រដ្ឋយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកុមារនិងមាតា ។ រដ្ឋរៀបចំឲ្យមានទារកដ្ឋាន និងជួយឧបត្ថម្ភនារីដែលមានកូនច្រើនក្នុងបន្ទុក ហើយឥតទីពឹង ។

• មាត្រា ៧៤.-
•         រដ្ឋជួយឧបត្ថម្ភជនពិការ និងដល់គ្រួសារយុទ្ធជនដែលបានបូជាជីវិតដើម្បីប្រទេសជាតិ ។

• មាត្រា ៧៥.-
•         រដ្ឋចាត់ចែងឲ្យមានរបបសន្តិសុខសង្គម ដល់កម្មករនិងនិយោជិត ។